یادم باشد که زیبایی های کوچک را دوست بدارم

حتی اگر در میان زشتی های بزرگ باشند

یادم باشد که دیگران را دوست بدارم آن گونه که هستند ،

نه آن گونه که می خواهم باشند

یادم باشد که هرگز خود را از دریچه نگاه دیگران ننگرم

که من اگر خود با خویشتن آشتی نکنم

هیچ شخصی نمی تواند مرا با خود آشتی دهد

یادم باشد که خودم با خودم مهربان باشم

چرا که شخصی که با خود مهربان نیست

نمی تواند با دیگران مهربان باشد

عمری با حسرت و انده زیستن نه برای خود فایده ای دارد و نه برای دیگران

باید اوج گرفت تا بتوانیم آن چه را که آموخته ایم با دیگران نیز قسمت کنیم

لحظات از آن توست؛

آبی، سبز، سرخ، سیاه، سفید،…

رنگهایی را که بایسته است بر آنها بزن

روزهایتان رنگارنگ

فرخنده باد بر همگان مقدم بهار / نوروز، جاودانه ترین جشن روزگار

مبارک و پاینده باد این عید باستانی

دلم می خواست زمان را به عقب باز می گرداندم

نه برای اینکه تویی که رفته ای را باز گردانم!!

برای اینکه نگذارم تو در زندگیم بیایی…

گاهی وسط یک فکر

گاهی وسط یک خیابان

سردت می کنند

داغت می کنند

رگ خوابت را بلدند

زمینت می زنند…

وقتی از درد به خود می پیچیدم

همسایه ها گفتند: چقدر قشنگ قر می دهی…

و سالهاست من هنــــــــوز

رقاص پردرد خیابانهایم…

حوا بودن تاوان سنگینی دارد …

وقتی آدمها برای هر دم و بازدم به

هوا نیاز دارند …

بلند بخوان

درشت بنویس

آویزه ی گوشت کن :

«تقوا» آن نیست؛

که با یک «تق»، وا برود …

در فنجان خالی میشوم

شبیه عابران خسته

مرا قورت میدهی و من

راه قلبت را پیش میگیرم

در قهوه ای که

به رگهایت جاری است!

اینجا فقط

 مرا را از نوشته هایم ” می بینند “…

درست دیده اند ،

اما  فقط “خوانده” میشوم

بی آنکه بشناسند مرا …

احساسم را به دار آویختم

منطقم را به گلوله بستم

لعنت به هر دو که عمری بازیم دادند

دیگر بس است،

میخواهم کمی به چشمانم اعتماد کنم!

نه تو می مانی،نه من،ونه اندوه

و نه هیچ یک از مردم این آبادی …

به حباب نگران لب این رود قسم

و به کوتاهی آن لحظه شادی که گذشت،

غصه هم خواهد رفت

آنچنانی که فقط خاطره ای خواهد ماند....

پنجرہ ھا کلافه اند از سنگینی نگاہ منتظرم…


اگر نمی آیی

اینقدر پنجرہ ھارا زجر ندھم

چشم ھایم به جھنم…!

قراربوداگر رفتی بمیرم

امازندگی می کنم!

بگذارهردویمان بدقول باشیم…!

بی بهانه...

اولین بار بود که از سیگار متنفر شدم..

وقتى لبانت بوى سیگار میداد..

ومن مى دانستم که تو سیگار نمیکشى!!؟؟

نمی دانم از لب های من بود یا....

سرد بى تو

سردرد!

دردسر!

سر در گم!

سرگیجه!

سر به هوا…

چقدر “سر” به سرم میگذارند

دقیقه هاى "سرد" بى تو...

نه پیشانی من به لبهای تورسید

 نه لیاقت تو به احساس من…


چیزی به هم بدهکارنیستیم؛

هر دو کم آوردیم!

التماس مال دیروز بود

مال وقتی بود که ساده بودم

امروز میخوای بری؟؟؟

هیس

فقط خداحافظ…

داستان از آنجا شروع شد

 که تو اسم تمام هرزگی هایت را آزادی گذاشتی . . .

و من از آنجا بی غیرت شدم

که فکر میکردم که با تو به تمدن رسیده ام !